![22267420482775241091159567375325209334105039n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/602_800x600.jpg?r=0)
![22853120487030147461159567375325222881936853n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/603_800x600.jpg?r=0)
![23076020487052948031159567375325222967495908n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/604_800x600.jpg?r=0)
![24816310150627029420711718045710189488072904021n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/605_800x600.jpg?r=0)
![2246361015018063178610463656610372736281263980n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/611_800x600.jpg?r=0)
![2264891015018063181610463656610372736291018859n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/615_800x600.jpg?r=0)
![22907319755506793711561208029320859953079632n1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/116/185/627_800x600.jpg?r=0)
Bye bye America,
Door: Diane
Blijf op de hoogte en volg Diane
26 Mei 2011 | Verenigde Staten, Redding
Wauw, ik kan het bijna niet geloven, maar dit seizoen is echt afgelopen. De knighting en graduation zijn geweest. Dat was heel bijzonder, vroeger als iemand geridderd werd kreeg je als het ware een stukje van de majesteit van degene die jou ridderde mee. En op het moment dat ik de zwaarden op m’n schouders kreeg, ontving ik een stukje van Bill’s en Kris’ ”majesteit.” Graduation was echt een feest, het was ook leuk om je medestudenten in pak of jurk te zien. En we kregen niet officieel van de staff een hand, maar een dikke knuffel en dat geeft weer hoe het afgelopen jaar was, als familie en dan neem je ook geen afscheid met een handdruk. Het was zoals een meisje van ik meen 7 pas antwoordde op de vraag waarom ze het zo fijn vindt in Redding: ”Al m’n vrienden zijn familie geworden en God is overal!”
De tijd van afscheid nemen is aangebroken en het valt me best wel zwaar. Ik heb zo’n goede tijd gehad, de beste tijd van m’n leven tot nu toe! Bethel was een thuis voor mij en dat zal het ook altijd blijven. Maar het is geen einde, het is weer een nieuw begin en dat is goed. Ik heb in een omgeving geleefd waar zoveel liefde en vreugde heerst, waar letterlijk en figuurlijk veel genezing plaats vindt, waarin je de ander viert om wie hij is, kortom waar God is en daarin kom je enorm tot bloei. Maar dat is niet altijd gemakkelijk, je komt jezelf namelijk ook tegen. Ik heb dingen in m’n hart ontdekt die niet oké zijn, dingen waarvan ik me niet eens bewust was. Als een ui word ik afgepeld, laag voor laag, maar tegelijkertijd is er een hele andere wereld voor me open gegaan, soms laagje voor laagje, maar ook met lagen tegelijk. Een wereld die ik dacht al wel een beetje te kennen, haha, maar die veel groter en echter is dan ik besef. Ik heb geleerd om vanuit een ander perspectief te kijken, met een andere bril op. (Heet dat niet vernieuwing van je denken :)?) Ik weet wie ik ben, waarom ik leef, wat m’n bestemming hier is en waar ik naar toe ga en dat geeft enorme vrede en vrijheid. En die vragen heeft ieder mens, als je de antwoorden nog niet hebt, ga op zoek, er is Iemand die ze heeft.
Mijn geloof is flink gegroeid. Ik ben opgevoed met de woorden “bij God is alles mogelijk,” velen van jullie zullen dat gehoord hebben, maar de vraag is, geloof je dat ook echt? Als iemand voor je neus staat die een ongeneeslijke ziekte heeft of in een rolstoel zit, geloof je dan dat ie genezen kan worden? En nog een stapje verder, door jouw gebed, dans, schilderij, en noem maar op. Dat is out of the box denken! Ik kom net bij de school of creativity vandaan en het is geweldig om te zien dat je op zoveel verschillende manieren met je geloof bezig kunt zijn. En zo dat het ook aantrekkelijk is voor de wereld.
Een zin die me het hele jaar is bijgebleven is: “You become what you imagine.” Je wordt wat je je voorstelt. Hoe denk je over jezelf, hoe zie je de ander? Zie je dat vervelende ettertje op z’n opgevoerde scooter, of zie je een jongen die potentie heeft om een goede zakenman, of … te worden? Het is een uitdaging om niet naar andermans fouten te kijken, maar juist het goud in hen naar boven te halen. Natuurlijk, iedereen is verantwoordelijk voor z’n daden en moet z’n eigen rotzooi opruimen, maar hoe dat gaat heeft heel veel te maken met de omgeving waarin je leeft . Ook hier verhalen genoeg van mensen die behoorlijk de fout in zijn gegaan, maar vergeving herstelt de standaard. En ik heb het voorrecht gehad om mee te kunnen kijken en delen in het proces van een huwelijk dat gebroken was en dat nu zoveel sterker is, heel bijzonder.
Zo, dat was best diep, tijd voor iets luchtigers ;-)
Maandag en dinsdag zijn we met z’n vieren naar de westkust gereden. Ik wist niet dat Amerika zoveel schoonheid bezit. Vlakbij de oceaan heb je de beroemde Redwoods met ’s werelds hoogste bomen. We hebben daar gehiked, (vast geen NL woord) clam chowder gegeten mmm en agates gezocht op het strand, dat zijn een soort doorzichtige stenen. Ik heb daar zeehonden en zeesterren (ik heb nog een joekel vastgehouden, zie foto’s) gezien en op de terugweg zagen we twee bold eagles (arenden) en toen we alweer bijna in Redding waren stak er plotseling een beer over haha, ik was al bang dat ik er geen één meer zou zien voor m’n vertrek. Op veel plekken zie je waarschuwingsborden met wat je moet doen als je een beer tegenkomt hihi, kunnen we ons in Nederland niet voorstellen! Over Nederland gesproken, volgende week hoop ik er na precies 9 maanden weer te landen. Ik ben heel benieuwd hoe dat zal zijn, maar ik zie uit naar een jaar van “processing everything” tsja sorry, maar soms weet ik de Nederlandse woorden even niet te vinden. Alles laten bezinken, de boeken nog weer ’s nalezen (pff 2 dozen vol), de teachings naluisteren, weer connecten met familie en vrienden, nieuwe dingen doen en weer op de Regenboog werken! En ook daar een soort van nieuwe start maken, geen kleuters meer, maar groep 4 en ik heb er zin in, ik besef dat ik toe ben aan een nieuwe uitdaging en dat is goed.
Zaterdag ga ik voor ’t laatst naar de healing rooms, dat zal ik echt missen, wat heb ik daar veel wonderen en kracht gezien en ervaren. Vorige week lag ik zelf even op de grond te genieten van de glorie haha. De mensen die voor gebed komen zullen ook wel ’s denken “waar zijn we nu weer beland?” Maar dat geeft niks, lang leve de vrijheid, weg met mensenvrees :). M’n gastgezin zal ik ook missen, ze zijn ontzettend goed voor me geweest. Nancy is totaal het tegenovergestelde van hoe ik ben en dat was ook wel weer ’s een uitdaging, maar we hebben een fantastische tijd beleefd samen. Ze zei dat ze momenten had waarop ze wilde stoppen, maar omdat ze ook verantwoordelijkheid naar mij toe had, kon ze niet gemakkelijk opgeven, zo waren we elkaar ook weer tot steun. Gelukkig is het afscheid niet voorgoed, eind juli ga ik met Annette voor drie weken terug naar de States, dan gaan we zeker ook naar Redding en daar zie ik nu alweer naar uit!
Tot gauw,
Diane
De tijd van afscheid nemen is aangebroken en het valt me best wel zwaar. Ik heb zo’n goede tijd gehad, de beste tijd van m’n leven tot nu toe! Bethel was een thuis voor mij en dat zal het ook altijd blijven. Maar het is geen einde, het is weer een nieuw begin en dat is goed. Ik heb in een omgeving geleefd waar zoveel liefde en vreugde heerst, waar letterlijk en figuurlijk veel genezing plaats vindt, waarin je de ander viert om wie hij is, kortom waar God is en daarin kom je enorm tot bloei. Maar dat is niet altijd gemakkelijk, je komt jezelf namelijk ook tegen. Ik heb dingen in m’n hart ontdekt die niet oké zijn, dingen waarvan ik me niet eens bewust was. Als een ui word ik afgepeld, laag voor laag, maar tegelijkertijd is er een hele andere wereld voor me open gegaan, soms laagje voor laagje, maar ook met lagen tegelijk. Een wereld die ik dacht al wel een beetje te kennen, haha, maar die veel groter en echter is dan ik besef. Ik heb geleerd om vanuit een ander perspectief te kijken, met een andere bril op. (Heet dat niet vernieuwing van je denken :)?) Ik weet wie ik ben, waarom ik leef, wat m’n bestemming hier is en waar ik naar toe ga en dat geeft enorme vrede en vrijheid. En die vragen heeft ieder mens, als je de antwoorden nog niet hebt, ga op zoek, er is Iemand die ze heeft.
Mijn geloof is flink gegroeid. Ik ben opgevoed met de woorden “bij God is alles mogelijk,” velen van jullie zullen dat gehoord hebben, maar de vraag is, geloof je dat ook echt? Als iemand voor je neus staat die een ongeneeslijke ziekte heeft of in een rolstoel zit, geloof je dan dat ie genezen kan worden? En nog een stapje verder, door jouw gebed, dans, schilderij, en noem maar op. Dat is out of the box denken! Ik kom net bij de school of creativity vandaan en het is geweldig om te zien dat je op zoveel verschillende manieren met je geloof bezig kunt zijn. En zo dat het ook aantrekkelijk is voor de wereld.
Een zin die me het hele jaar is bijgebleven is: “You become what you imagine.” Je wordt wat je je voorstelt. Hoe denk je over jezelf, hoe zie je de ander? Zie je dat vervelende ettertje op z’n opgevoerde scooter, of zie je een jongen die potentie heeft om een goede zakenman, of … te worden? Het is een uitdaging om niet naar andermans fouten te kijken, maar juist het goud in hen naar boven te halen. Natuurlijk, iedereen is verantwoordelijk voor z’n daden en moet z’n eigen rotzooi opruimen, maar hoe dat gaat heeft heel veel te maken met de omgeving waarin je leeft . Ook hier verhalen genoeg van mensen die behoorlijk de fout in zijn gegaan, maar vergeving herstelt de standaard. En ik heb het voorrecht gehad om mee te kunnen kijken en delen in het proces van een huwelijk dat gebroken was en dat nu zoveel sterker is, heel bijzonder.
Zo, dat was best diep, tijd voor iets luchtigers ;-)
Maandag en dinsdag zijn we met z’n vieren naar de westkust gereden. Ik wist niet dat Amerika zoveel schoonheid bezit. Vlakbij de oceaan heb je de beroemde Redwoods met ’s werelds hoogste bomen. We hebben daar gehiked, (vast geen NL woord) clam chowder gegeten mmm en agates gezocht op het strand, dat zijn een soort doorzichtige stenen. Ik heb daar zeehonden en zeesterren (ik heb nog een joekel vastgehouden, zie foto’s) gezien en op de terugweg zagen we twee bold eagles (arenden) en toen we alweer bijna in Redding waren stak er plotseling een beer over haha, ik was al bang dat ik er geen één meer zou zien voor m’n vertrek. Op veel plekken zie je waarschuwingsborden met wat je moet doen als je een beer tegenkomt hihi, kunnen we ons in Nederland niet voorstellen! Over Nederland gesproken, volgende week hoop ik er na precies 9 maanden weer te landen. Ik ben heel benieuwd hoe dat zal zijn, maar ik zie uit naar een jaar van “processing everything” tsja sorry, maar soms weet ik de Nederlandse woorden even niet te vinden. Alles laten bezinken, de boeken nog weer ’s nalezen (pff 2 dozen vol), de teachings naluisteren, weer connecten met familie en vrienden, nieuwe dingen doen en weer op de Regenboog werken! En ook daar een soort van nieuwe start maken, geen kleuters meer, maar groep 4 en ik heb er zin in, ik besef dat ik toe ben aan een nieuwe uitdaging en dat is goed.
Zaterdag ga ik voor ’t laatst naar de healing rooms, dat zal ik echt missen, wat heb ik daar veel wonderen en kracht gezien en ervaren. Vorige week lag ik zelf even op de grond te genieten van de glorie haha. De mensen die voor gebed komen zullen ook wel ’s denken “waar zijn we nu weer beland?” Maar dat geeft niks, lang leve de vrijheid, weg met mensenvrees :). M’n gastgezin zal ik ook missen, ze zijn ontzettend goed voor me geweest. Nancy is totaal het tegenovergestelde van hoe ik ben en dat was ook wel weer ’s een uitdaging, maar we hebben een fantastische tijd beleefd samen. Ze zei dat ze momenten had waarop ze wilde stoppen, maar omdat ze ook verantwoordelijkheid naar mij toe had, kon ze niet gemakkelijk opgeven, zo waren we elkaar ook weer tot steun. Gelukkig is het afscheid niet voorgoed, eind juli ga ik met Annette voor drie weken terug naar de States, dan gaan we zeker ook naar Redding en daar zie ik nu alweer naar uit!
Tot gauw,
Diane
-
26 Mei 2011 - 10:30
Annemiek:
Wow Diane... super om te horen!
Blessings rond je afscheid en het weer terugkomen in Nederland.
You are changed. God will complete the good work He began in you!
Liefs, Annemiek -
26 Mei 2011 - 10:59
Petra:
Hey lieve Diaan!
Goodbye America, hello Holland! Fijn dat je terug komt, dat je ales wat je geleerd heb uit mag delen, op school,thuis, overal! Heb je gemist!
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je nieuwe 'thuis' hel erg zult missen!
God gaat met je mee en zal je ook hier weer bijzonder gebuiken!
kijk er enorm naar uit je weer te zien!~
Geniet vaq je latste dagen en tot over een paar dagen!
Liefs Petra -
26 Mei 2011 - 14:23
Annette:
Ik heb een groot geloof: Ik geloof dat Diane terug komt ;-) Welkom thuis Diane en tot volgende week -
26 Mei 2011 - 14:50
Netty:
Kijk er naar uit om je weer te zien. liefs Netty -
26 Mei 2011 - 17:47
Leontien:
Tof te lezen dat je t zo goed hebt gehad. Alle goeds voor je thuiskomst, dat zal inderdaad wennen zijn...
Welke gemeente zul je dan gaan in Oldebroek of staat dat nog open wellicht? Mooi dat je zoveel schatten mee naar huis kunt nemen, waar je nog heel lang van kunt leren, genieten en delen! -
30 Mei 2011 - 12:48
Winny:
Hallo Diane.
Ik wens je een goede reis en een blij weerzien met Nederland.
Groeten, W. -
30 Mei 2011 - 18:49
Hermien:
Hoi Diane,
Mooie foto's!
Fijn dat je weer snel terugkomt. Helaas niet bij de kleuters maar goed.
de groetjes! -
31 Mei 2011 - 20:19
Willemien:
Diane,
Fijn om te lezen dat je zo gegroeid bent in van alles. En dat het je zo goed heeft gedaan.
Welkom terug en tot gauw.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
