De tijd lijkt steeds sneller te gaan…

Hello amazing people,

Het is dat m’n kalender het aangeeft, anders zou ik niet geloven dat het alweer bijna maart is. Kerst, oud en nieuw en m’n verjaardag zijn voorbijgevlogen! Die feestdagen gaan hier heel anders dan bij ons. 1e kerstdag is er geen kerk, iedereen is dan bij familie en pakt cadeautjes uit die onder de kerstboom liggen. 2e kerstdag kennen ze niet, maar dat viel nu op een zondag dus er was wel kerk. We zijn met de caravan naar familie van George en Nancy geweest in het Nappa gebied in de buurt van San Fransisco. Dat was zo’n 4 uur rijden, maar voor hen is dat niet ver. Ze hebben ook een leuke traditie: "ornament game" iedereen koopt een kleinigheid/cadeautje en die leg je onder de kerstboom. Dan moet iedereen die meedoet een nummer trekken. Heb je 1 dan mag je als eerste een cadeautje uitpakken. Maar als nummer 2 het cadeau van nummer 1 leuk vindt mag hij/zij het stelen. Zo ga je door tot iedereen geweest is, een cadeau mag maximaal 3x gestolen worden. Hilarisch om te zien hoe sommigen samenwerken om hun cadeau te krijgen. We waren met 24 personen dus het duurde wel even, maar het was heel leuk. Ik heb allerlei Amerikaans eten geproefd d.w.z. bonendipsaus voor chips, warme kaasdip met chips, nog meer chips :) rauwe bloemkool en spinazie met dipsaus en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik had een Hollandse aardappel kerrie ovenschotel gemaakt, kreeg ik tenminste wat groente binnen haha.
Bijna al het vuurwerk is hier illegaal, dus oud en nieuw verliep heel rustig, op een enkel pistoolschot (ook illegaal) na. En ze gaan hier ook niet de buren en/ of familie bij langs voor een borrel, ‘t was best relaxed. Een hand geven doen ze ook niet en na 1 januari al helemaal niet meer. Ik was op school één van de weinigen die iedereen een happy new year wenste. Maar rond middernacht was iedereen heel enthousiast want het sneeuwde en voor Redding is dat ongebruikelijk. Hogerop in de bergen valt wel sneeuw, maar niet zo snel waar wij wonen. Een aantal weken geleden plaagde ik jullie nog met de zomerse temperaturen, maar sinds twee weken is het omgeslagen en hebben we zelfs een dag sneeuw gehad. Sjonge jonge, ik hield m’n hart vast, Californiërs zijn niet gewend om in de sneeuw te rijden!
Verjaardagen gaan ook anders, je hoeft zelf niets te doen, alles wordt voor je geregeld, dat noem ik nog ’s verwennerij. Ik kon het niet laten om een appel kaneelcake te bakken, maar Vanessa had brownies gebakken en één van de studenten kwam met een grote carrotcake aanzetten mmm. (zie foto’s) Volgens mij is er ook nog nooit zo vaak voor me gezongen hihi, thuis zonder en met visite, in m’n small group, in m’n leiderstraininggroep en via skype. Ik heb ze “hieperdepiep hoera” aangeleerd, dat was erg grappig. En in m’n small group zit iemand uit Zuid- Afrika, daar zingen ze “nog een piep” haha.
Dat was ook wel een beetje een verrassing, dat ik small groupleider ben geworden. Elke week komen we in een groep van 5 meiden bij elkaar. Voor Kerst moest iedereen 2x dat groepje leiden, daarna moesten we via internet stemmen op één van ons. Aan het begin van het jaar dacht ik, dat ga ik echt niet doen, ik ben geen leider en het gaat meer tijd kosten. Maar toen ik ging bidden op wie ik moest stemmen kreeg ik het idee dat ik het zou worden. Ik dacht ik ga niet op mezelf stemmen, als het zo moet zijn, word ik het wel. En dat gebeurde dus ook haha, ik had ook niet door dat het een school is die gericht is op leiderschap. Dat heb ik niet in de info zien staan, anders had ik me waarschijnlijk ook niet opgegeven. En ik weet dat het raar klinkt, maar ik heb nooit zo beseft dat de opleidingen die ik gevolgd heb, ook gericht zijn op leiderschap. En nu vind ik het best leuk om leider te zijn en de training elke week te volgen. Het gaat er vooral om dat je het beste in elkaar naar boven brengt en de “core values” van Bethel doorgeeft. Ik zal een andere keer wel wat over die kernwaarden schrijven, anders wordt het wel een erg lang verhaal, maar het heeft me veel nieuwe inzichten gegeven. Niet alleen qua leiderschapsstructuur in de kerk, maar ook hoe je het kunt toepassen in de maatschappij.
Ik heb een poosje nagedacht over het 2e jaar van BSSM. Je kunt je nu opgeven en ik wil heel graag het 2e jaar gaan doen, maar ik voelde geen rust en op een morgen werd ik wakker en toen wist ik, ik ga me niet opgeven voor komend schooljaar. Misschien dat ik over een jaar ofzo terugkom, dat zie ik nog wel. Wat ik dan wel ga doen weet ik op dit moment niet, er zijn twee mogelijkheden: terug naar m’n baan of iets anders. In april moet ik de beslissing nemen, spannende tijden!
Verder gaat het heel goed, ik ben enorm gegroeid en qua huiswerk is het goed te doen, behalve als je achterop raakt, dan is het wel veel. We hebben al meer dan 10 boeken gelezen naast ons huiswerk. Het is een zegen dat het goed gaat met m’n Engels, je raakt er ook aan gewend om in die taal te lezen, al pak ik m’n Nederlandse bijbel er ook nog wel ’s bij.
M’n Spaanse cursus is bijna afgelopen en van 12 – 20 maart gaan we met ongeveer 60 personen naar Tecate Mexico! Ik heb er zin in, we gaan van alles doen, optrekken met de kinderen van een weeshuis, diensten leiden (iedereen moet voorbereid zijn om te spreken – slik), de school helpen, klussen, enz. Dat wat we hier geleerd hebben, gaan we daar toepassen en aan hen leren. Ik wil jullie vragen om te bidden voor een goede, vruchtbare tijd daar en dat de liefde voor de mensen en kinderen zal toenemen, want van daaruit doen we dit alles. Dat is zo fijn aan de cultuur hier, je gaat uit en doet je dingen vanuit de (bovennatuurlijke) liefde van God en als je je daaraan overgeeft, gaat alles wat je doet zoveel gemakkelijker, dan hoef je niet te streven en raak je niet opgebrand. Want Hij in jou is het die het doet, ik kan de wonderen die ik meemaak niet zelf doen. Je kunt het zo zien: God in jou (mij) doet het door je (me) heen. En het blijft geweldig om die genezingen en wonderen te zien. Elke zaterdag hebben we healingrooms in de kerk en elke week worden dove mensen genezen en bijna elke week worden er mensen van kanker genezen. Als je het niet gelooft kom je maar kijken, tumoren slinken voor je ogen, fantastisch. Laatst was er een niet- gelovige man die kanker stadium 4 had. Z’n zoon had ‘m overgehaald om hier naar toe te gaan. Hij moest ruim 5 uur rijden en hij wilde niet dat het gebedsteam hem aanraakte. Dat wisten ze, maar er bidden ook kinderen mee en die waren niet ingelicht haha. Een kind van 12 liep naar hem toe, legde z’n hand op het hart van die man en begon te bidden. Onder de kracht van God valt die man op de grond, blijft ruim een half uur liggen en toen hij opstond was hij 100 % kankervrij! Geweldig, z’n artsen stonden versteld. Z’n getuigenis staat nu ook op internet. Ook filmsterren en wereldleiders komen deze kant op (anoniem), maar het is fantastisch om mee te maken. En je ziet de vrucht, er worden geen eindeloze discussies gevoerd, maar mensen en kinderen doen gewoon wat er in de bijbel staat: Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Ga bidden met mensen in Jezus’ Naam en zie wat er gebeurt! Mensenlevens en steden worden veranderd, Redding is al een hele andere stad dan tien jaar geleden! Wat zal er gebeuren als elke Christen dit nou eens ging doen?

Bless you all,
Diane