Weer terug in Redding

Hallo allemaal,

Sommigen van jullie weten het misschien nog niet eens en ik kan het zelf ook nauwelijks geloven, maar ik ben weer terug in Redding Californië om het 3e jaar van BSSM te doen!
In m’n laatste verslag schreef ik dat ik op zoek zou gaan naar invalwerk. Vrijwel meteen na m’n beslissing kreeg ik een telefoontje om op gesprek te komen op een school binnen m’n oude vereniging en ik kon zo weer aan de slag. Dat was echt een zegen, ik kon de school uit de brand helpen en zelf deed ik meer ervaring op in de midden- en bovenbouw. Tevens heb ik flink kunnen sparen om mijn tijd hier te kunnen bekostigen.
Het is nog steeds een vreemd idee om je bankrekening te zien slinken terwijl er zo goed als niets bijkomt. Maar dat is ook leven in vertrouwen en als God je roept dan komt het goed. Dat heb ik al zoveel meegemaakt zowel in m’n eigen leven als om me heen.
Het was ook best spannend of het allemaal wel door zou gaan. De grens bleef maar dicht en het was niet makkelijk om hoop te houden, maar ik voelde wel de roep om te gaan en school bleef wel heel positief en verwelkomend. Dat hielp echt en gelukkig ging het consulaat in augustus weer open zodat ik m’n visum kon regelen en kort daarna m’n ticket.
Inmiddels zit ik alweer bijna drie weken in Redding, waarvan ik er bijna twee in quarantaine heb doorgebracht. Uiteindelijk heeft de hele school zich laten testen en van wat ik gehoord heb was iedereen negatief getest.
Ik had verwacht rustig te kunnen settelen, maar dat viel tegen. De praktische zaken zoals een telefoonabonnement, bankrekening openen, boodschappen regelen zolang je de deur niet uit kunt, op zoek naar een auto/ ritjes, sociale media bijhouden enz. kostten meer tijd dan verwacht. Mijn stageplek stuurde allerlei mailtjes en de 2e week had ik al verschillende online trainingen. Ondertussen ging de airco ook nog eens stuk terwijl de temperaturen opliepen naar 44 graden Celsius en werd de luchtkwaliteit ongezond vanwege de honderden branden in o.a. Californië. Er is al meer dan 3 miljoen hectare in deze staat in vlammen opgegaan. Records worden weer gebroken, het is echt heel erg. Gisteren hadden we onze eerste schooldag en terwijl we naar binnen liepen zagen we de lucht oranje en zwart kleuren. ’s Middags viel de as gewoon op m’n kleren.
Maar ik zit hier weer prima op m’n plek. Het was heerlijk om weer naar school te gaan, ook al moeten we voorlopig nog wel afstand houden en als we lopen en zingen mondkapjes op.
De volgende keer zal ik meer schrijven over wat ik allemaal ga doen. Ik heb in mei gesolliciteerd op de afdelingen schoolplanting en Alumni. Ze hebben zo’n 25 verschillende projecten dus we hoeven ons niet te vervelen! Ik ben aangenomen door 2 mentoren en gisteren had ik met twee andere teamgenootjes een ontbijt met één van hen. Dat was heel gezellig en ze vertelde dat ze ons persoonlijk uit had gekozen en dat ze ons echt graag in haar team wilde. Ze had een mok voor ons gekocht en een heel lieve kaart geschreven. Je hoort er al bij voordat je jezelf bewezen hebt en dat is het mooie aan de cultuur hier. Ze zei dat God me hier gebracht heeft voor een tijd als deze en dat we strategisch in dit team geplaatst zijn en zo voel ik het ook. Ik ben heel dankbaar dat ik hier mag zijn, nieuwe dingen mag leren en nog meer van Gods kracht, goedheid, wonderen en liefde mag ervaren.
De volgende keer zal ik ook wat meer vertellen over de fijne plek en het prachtige huis waar ik woon :-)